Verhuizen?

Toen Alice nog leefde, had ze het over Geert Wilders. Als hij in de regering zou komen, dan zouden we naar België verhuizen. Met die blanke übermensch wou ze niets te maken hebben. Wilders zit niet in de regering, gelukkig. Dat heeft ze net niet meegemaakt, ze is vlak na de verkiezingen vorig jaar gestorven, en ik heb in die laatste paar dagen van haar leven nog volgehouden dat de PvdA zeer waarschijnlijk in de regering zou komen. Dat vond ze een goed idee, en het CDA was te klein geworden en zou samengaan met de andere christelijke partijtjes en zo zou het christendom in de politiek verpieteren.
Zo snel gaan helaas de dingen niet.
Maar verhuizen doe ik toch maar niet. Gesteld al dat ik het zou kunnen, natuurlijk.
Er verandert, ondanks die bezuinigingen waar rechts Nederland zo enorm blij mee zegt te zijn, eigenlijk niets. Ik krijg vandaag een schrijven van mijn woningbouwvereniging, die tien jaar geleden nog Bergens Woonbelang of iets dergelijks heette en die nu Kennemer Wonen heet (ik zei al: er verandert niets), waarin zij reclame maken voor een nieuwe energievoorziener, WoonEnergie, die volgens dat schrijven hoort tot de drie goedkoopste van Nederland. Ze leveren ook 100% groene energie, zegt het schrijven, hoewel iedereen weet dat gas nooit groen kan zijn en stroom ook niet. Dus ik heb dat schrijven in mijn prullenmand gemieterd.
Dat verandert dus niet in Nederland, dat soort schaamteloze campagnes.
Alice stoorde zich er wel eens aan: die leugenachtigheid, die je steeds meer in het openbaar ziet. Ik heb wel eens oude advertenties opgezocht, waarin ook van leugenachtigheid sprake was, en ik heb haar op die advertenties gewezen. ‘Ja, maar nu zie je het overal op straat.’
Dat moge waar zijn, en er is nog veel meer fout (de Wallen in Amsterdam bijvoorbeeld, of de stompzinnige behandeling van pedoseksuelen) – maar verhuizen doe ik toch maar niet.