In de 14e eeuw was er een Jan van Bronkhorst, edelman en geestelijke (dat ging toen soms nog samen), die graag bisschop van Utrecht wou worden. In 1322 werd hij tegengewerkt door graaf Willem III van Holland, en toen hij het weer probeerde, in 1340, was er graaf Willem IV van Holland die het niet wou.
Op Wikipedia staat deze regel: ‘Jan van Bronkhorst bleef dus proost en stierf ongemijterd.’ Een mijter, dat is het idiote, maar dat wist u wel. Sinterklaas, juist! Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat die regel op Wikipedia door een fijne katholiek is geschreven.
Ongemijterd sterven, wat zou dat betekend hebben voor onze Jan? Behalve dat hij weinig macht en aanzien had gehad in zijn leven, moet het ook zijn geweest: met weinig kans op zalig- en zelfs heiligheid na zijn dood. Dat soort dingen kon je toen, bij wijze van spreken, kopen van het Vaticaan. Nietwaar, je had eens een visioen als bisschop, en je werd heilig verklaard. Of je legde je hand op het hoofdje van een jongetje en je zei ‘Je bent genezen! Om Gods wille!’ of iets dergelijks – heiligheid verzekerd.
Maar dat gebeurde dus allemaal niet met onze Jan. Hij stierf ongemijterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten