Keuze

Ik ben tegen deze regeringscombinatie VVD-CDA met steun van wie ook. Ik ben tegen elke regeringscombinatie met het CDA. En zeker zoals het nu dreigt te gaan: met zo weinig Kamerzetels zoveel ministers. Men had de PVV óók ministers moeten laten leveren. Waarom dat niet is gebeurd, blijft een raadsel.
Tegen het CDA, zegt u? Ja. Zoals ik ook tegen de Christen Unie ben en tegen de SGP. Want ik kan niet inzien waarom men zijn stem zou laten afhangen van, laat het ons maar noemen, Gods Wil. Gods Wil is prima, maar die  houd je thuis. Daar bidt een mens tenslotte, of in een kerk of moskee of wat voor gebouw ook.
Als u zo dom bent dat te doen, mij best. Ik leg u niets in de weg. Gaat uw gang.
Maar in politicis gaat het anders, dames en heren! Wellicht, CDA-kiezers, zult u daar zeer snel nog wel mee te maken krijgen. Snelle verkiezingen bijvoorbeeld? Wie zal het zeggen? Wie zal het zeggen.

Thaumastus van Poitiers (1 januari)

- Dag Duifje.
- Dag Bennemans, wat ben je aan het doen?
- Ik ben nog steeds in discussie, in Nurks, met iemand die zichzelf niet bekend maakt, maar die schrijft onder de naam ‘MG’ of ‘GM’ – dat ben ik vergeten – over homeopathie.
- Bah.
- Ja. Hij liegt er lustig op los. Zo zegt hij bijvoorbeeld dat het onder geleerden geaccepteerd wordt dat water geheugen heeft. Je weet wel, dat is zo ongeveer de laatste strohalm waaraan de homeopaten zich vastklampen. Dus ik vraag hem of haar: welke geleerden zijn dat, en welke artikelen hebben zij over dat watergeheugen geschreven in Nature of The Lancet.
- En toen kwam je opponent niet met die artikelen, maar met een heel ander artikel aanzetten.
- Ja. En daar stonden wel namen in van geleerden, maar die geleerden hadden geen van allen dubbelblinde onderzoeken gedaan naar de werking van homeopathische middelen. Dus dan weet je nog niks. Verder was ik dom, want ik zag niet in dat het geen onzin was, enzovoorts.
- Moeizame discussie dus.
- Ja, eigenlijk is het helemaal geen discussie. Het praat net zo moeilijk met een homeopaat als het moeilijk is met een christen of moslim te discussiëren.
- Wat voor heiligen heb je vandaag.
- Ik heb er weer een paar. Feestdagen van de twee: nog steeds 1 januari. Allereerst is daar Demet van Plozévet, dat was een kluizenaar, verder niet interessant. Interessanter is Thaumastus van Poitiers.
- Waarom is die interessant?
- Omdat we hier voor het eerst (maar niet voor het laatst) iets tegenkomen van de genezende werking die er zou uitgaan van zo’n heilige. Voor kiespijn of koorts ging je naar zijn graf en schraapte daar wat stof van af, dat je opat. Weg koorts! Ook kleine kinderen met kolieken knapten er flink van op.
- Het lijkt wel wat op de homeopathie.
- Daar zeg je wat.

Gregorius van Nazianze (1 januari)

- Dag liefje.
- Wat!
- Oh pardon, dag Duifje.
- Dat wou ik zeggen, Bennemans. Nog iets meegemaakt vandaag?
- Ja. Ik heb een discussie gehad over homeopathie.
- Je hebt ze de wind van voren gegeven, neem ik aan? Ik had kanker, daar ben ik aan gestorven, en jij hebt harfalen, en men heeft geen homeopathische alternatieven opgenoemd voor Cardura, Simvastatine, Fosinopril, Carvedilol?
- Nee, maar dat vindt men wel allemaal giftig. Niet natuurlijk.
- O God, de kruidenvrouwtjes! Wat uit de natuur komt, is allemaal heerlijk. Wat niet uit de natuur komt, dat is verkeerd voor ons.
- Terwijl natuurlijk alles wat je ons voorzet, uit de natuur komt. Alles. Neem eens een dosis curare, mevrouw! Heerlijk natuurlijk!
- Het is vooral de angst voor de laboratoria, denk ik. Daar gebeuren onheilspellende dingen, gruwelijke handelingen worden daar verricht.
- Ja. Totdat diezelfde mensen iets overkomt, zoals borstkanker, hartfalen, malaria. Dan weten ze maar al te goed waar ze moeten wezen: bij de gewone dokter, en niet bij de homeopaat.
- Zo is het, Bennemans. Wat voor heiligen heb je vandaag?
- Ik heb er een paar. Elvan van Brittannië, maar ik kan echt niet zien waarom die heilig is verklaard. Echt niet. Paracodus van Vienne, hetzelfde verhaal: mij volstrekt onduidelijk. De martelaren van Rome zijn misschien wel allemaal gestorven, maar maken op mij ook geen indruk van heiligheid. Maar Gregorius van Nazianze, dat is wel een interessant persoon.
- Vertel op.
- Dat was een bisschop die aanvankelijk geloofde in het arianisme, maar die later terugkeerde naar het ouderwetse christendom. Verloren zoon enzovoorts, nietwaar.
- Werd iemand daarom heilig verklaard?
- O ja. Dat ging in die tijd vrij gemakkelijk.

Concordius van Spoleto (1 januari)

- Dag Duifje.
- Dag Bennemans, je bent een paar dagen weg geweest.
- Ja, ik heb naar het snooker gekeken. Ik heb vooral genoten van Neil Robertson, die het toernooi in Glasgow ook won.
- Maar nu heb je weer een heilige.
- Jazeker. De vorige keer hadden we de heilige Jezus, nu hebben we zijn moeder, de heilige Maria. Achternaam onbekend. Dat hele stuk over Maria is zeer naïef gelul, maar het laatste stukje op die pagina, Maria, moeder van Jezus, van de KRO Radio overgenomen, moet je speciaal eens gaan lezen, want dat leert je veel over de katholieken. Maar we hebben ook de bekende Concordius van Spoleto!
- Toe maar.
- Ja. Die zou gemarteld zijn omdat hij op de vraag ‘Naam?’ zou hebben geantwoord: ‘Christen.’ Dat is hetzelfde als wanneer er een jonge NVU’er zou worden opgepakt, die zou antwoorden: ‘Hitler!’
- Je gelooft dat toch allemaal niet?
- Uiteraard niet. Tenzij de pater die dat verhaal nu navertelt, me zijn bronnen kan tonen. Dat kan hij natuurlijk niet. Er staat op het eind van dat verhaaltje ook dat één van de twee ‘militairen’ Concordius ‘het hoofd afsloeg’.
- Yes! Het lijkt Hollywood wel!
- Daar heb je een goed punt te pakken, Duifje. Hollywood. Daar lijken veel van die martelarenverhalen op. Geen bekentenissen doen, maar alleen zeer moedig vertellen dat je van Jezus houdt, en je hoofd afgeslagen krijgen. Ze hadden wel zéér scherpe zwaarden, in het jaar 175 na Christus. Dat hoofd werd er niet afgezaagd, maar afgeslagen.
- Een ontzettend sterke soldaat zou het misschien kunnen.
- Zo’n soldaat moet nog geboren worden. Als je rekent dat de guillotine tijdens de Franse revolutie er in de helft van de gevallen niet in slaagde...

Jezus’ besnijdenis (1 januari)

- Dag Duifje.
- Dag Bennemans, gefeliciteerd jongen.
- Merci. Een klapzoen?
- Vooruit, hier!
- Umhwham. Even afvegen. Nu we hier toch zijn, Duifje...
- Ja, kom op met je heiligen!
- Ik wou gewoon beginnen op 1 januari, want ik doe het op de feestdagen der heiligen.
- Prima. Welke heilige heb je.
- Op 1 januari zijn er niet minder dan 58 heiligen, die op die dag vereerd mogen worden. Ik ga ze niet allemaal met je doornemen...
- Jammer.
- Maar de meeste neem ik wel met je door.
- Ga je gang, lieveling.
- Welnu! De heiligste der heiligen is natuurlijk Jezus.
- Vanzelf.
- En dan moet je dit stukje eens zeer kritisch gaan lezen. Daar staat bijvoorbeeld: naar goed Joods gebruik. Daar staat ook de naam ‘Lukas’, waar we normaal toch van ‘Lucas’ spreken. Maar dat komt misschien nog uit de tijd van de progressieve katholieken, weet je wel, toen Jo Gijsen tenslotte bisschop werd. Die tekst van Lucas duidt er toch op, zou ik denken, dat Jezus’ besnijdenis niet op 1 januari, maar op 2 januari plaatsvond.
- Daar zullen bijbelexegeten het misschien niet mee eens zijn.
- Nee, maar wie Nederlands kan lezen, kan er niets anders in zien. Het mooiste vind ik dat ze 1000 jaar na een besnijdenis een stukje voorhuid hebben gevonden. Sterker, dat stukjes van die voorhuid van Jezus naar allerlei kerken zijn getransporteerd.
- Een heerlijk gegeven! Wie is eigenlijk de schrijver van dat stukje?
- Pater Dries van den Akker S.J.
- S.J.?
- Societas Iesu betekent dat. Dries is een Jezuiet. Hij heeft pas sinds juli van dit jaar een geweldige website, en daar ga ik uit putten.

Heiligen

- Dag Duifje.
- Dag Bennemans, dat is alweer anderhalve maand geleden.
- Ja, ik had het druk, weet je.
- Uitvluchten, Bennemans?
- Ja, eigenlijk wel. Ik had het druk, de afgelopen tijd, met mijn schrijverij voor Dirkswoud en voor Nurks, maar dat was niet de reden. De reden was dat ik steeds maar moest huilen als ik onze gesprekjes overlas.
- Voor jankers geen pardon, Bennemans.
- Nee. Dat weet ik ook wel. Maar zo was het. Ik kon er niets aan doen.
- Maar je bent welkom, hoor, lieverd.
- Dank je, Duifje. Als je nog leefde, konden we dansen.
- Leren dansen, bedoel je.
- Nou ja, je weet wel wat ik bedoel. Maar moet je horen. Op vrijdag aanstaande word ik 57 jaar.
- Groot feest.
- Ik ga het niet vieren, want om nou voor de 57ste keer iets te gaan vieren, dat lijkt me wat overdreven. We zijn tenslotte geen katholieken, nietwaar?
- Het is jammer!
- Ja, maar zo’n verjaardag kost ook geld. En dat is voor een armoedzaaier zoals ik niet op te brengen. Zeker niet als er een rechtse regering op komst is, dan moet je alles bewaren wat je hebt.
- Die regering-Wilders, bedoel je.
- Ja. Die komt er, en we zouden naar België of Zuid-Afrika gaan verhuizen als er zo’n regering zou komen. Weet je nog?
- Verhuis nog maar niet, Bennemans. Die regering is er nog niet.
- Nee, die is er nog niet. Weet je wat ik zou willen, Duifje? Een dagelijks contact.
- Waarover, heerlijke Bennemans?
- Over een onderwerp waar jij nog niets van weet, en ik bijna niets.
- Zeg op.
- De heiligen der katholieke kerk.
- Hoeveel zijn dat er?
- Dat zijn er officieel 5263!
- Godsjezus! En die worden allemaal aanbeden?
- Nee, dat noemen ze: vereerd. Aanbidden, dat doe je met God alleen, zeggen de katholieken, maar vereren, dat kun je je buurvrouw ook, bij wijze van spreken.
- Een prachtig onderwerp, Bennemans!

Oliedom

In Nurks stond onlangs een klein stukje over het optreden van Izz ad-Din Ruhulessin (waarom kunnen zulke mensen hun namen niet veranderen, zoals gebruikelijk is en was in de Verenigde Staten?) in Pauw & Witteman. Hij verdedigde het stenigen van een Iraanse dame, want zij was vreemdgegaan. Ter bevordering van het algemeen geluk, pardon, ter afschrikking. Zei hij. Daar was het goed voor.
In de commentaren kwam het een paar keer voor dat mensen zeiden: Ruhulessin is niet gek, hij is niet dom.
Dames en heren, Ruhulessin is oliedom. Bekeerlingen, in welk geloof ook, zijn altijd de meest fanatieke stomkoppen.
Hij zei bijvoorbeeld: waarom bemoeien jullie je er nu mee? Dat is een Iraanse zaak! En die Universele Rechten van de Mens, daar heeft Iran niets mee te maken, want dat zijn alleen maar uitvindingen van het Westen.
Dat mag zo zijn, Izz, maar het is wel een goede uitvinding. Net als de koelkast, het vliegtuig en het elektrisch scheerappaat. Die komen ook niet uit Perzië.
Waarom bemoeien wij ons ermee? Omdat die zaak indruist tegen onze fatsoensnormen. Ten eerste hebben wij hier, terecht, niet een wet die een vreemdgaande vrouw ter dood veroordeelt. Wij zeggen hooguit, berispend: doe het nou nooit meer.
Maar als die Iraanse vrouw al overspel heeft gepleegd, dan heeft ze dat met een man gedaan. Welke man was dat? Moet die dan ook niet ter dood veroordeeld worden? Natuurlijk! Beiden hebben schuld.
Wat mij het meest tegenstond, was dat (voor de zoveelste keer) er een fundamentele islamiet op de tv werd vertoond. Die niets nieuws te vertellen had, want hij lepelde het boekje van de Iraanse geheime dienst op, leek het wel. Voer dus voor de islamietenhaters van de PVV.
En wat me ook opviel, was het volgende. In een VARA-uitzending wordt een islamiet serieus genomen. Iemand die in een God gelooft, 150 jaar nadat Darwin heeft geschreven. Die dus zo oliedom en onbelezen is...

Tijgers

Iemand had op de radio gezegd, volgens een Facebook-kennis: De vlekken op de huid van een tijger zijn op dezelfde manier ontstaan als een woestijn. Vanuit de lucht gezien lijkt een woestijn op de huid van een tijger.

Ik vond dat, zodra ik het las, onzinnig. Ik vroeg: wie zei dat. Een bioloog? Nee, het was een aquatisch ecoloog. Het bleek de heer Scheffer te zijn, winnaar van de Spinozaprijs 2009.

Ik googelde dus wat en ik was onder de indruk van Scheffers werk, maar nog steeds vond ik die vergelijking tijger-woestijn onzinnig. Want ten eerste: over welke woestijn heb je het? De Sahara, de Gobi? En ten tweede: over welke tijger heb je het? Het lijkt me dat ze wel enigszins op elkaar kunnen lijken, maar uit die gelijkenis kun je nog geen conclusies trekken over het ontstáán van a) die tijgerhuid en b) dat woestijnoppervlak.

Je kunt tenslotte evengoed zeggen dat de pukkels op de rug van een krokodil op dezelfde manier zijn ontstaan als de bergen in de Himalaya, die vanuit de lucht gezien etc.